2Sa 2 | PesOV | STEP | و بعد از آنواقعشد كهداود از خداوند سؤالنموده، گفت: «آیا بهیكیاز شهرهاییهودا برآیم؟» خداوند ویرا گفت: «برآی.» داود گفت: «كجا برآیم؟» گفت: «بهحَبْرُون.»

2 Samuel 2

1 و بعد از آنواقعشد كهداود از خداوند سؤالنموده، گفت: «آیا بهیكیاز شهرهاییهودا برآیم؟» خداوند ویرا گفت: «برآی.» داود گفت: «كجا برآیم؟» گفت: «بهحَبْرُون.»

2 پسداود بهآنجا برآمد و دو زنشنیز اَخینوعَمِ یزْرَعیلیهو اَبِیجایلزننابالكَرْمَلی. 3 و داود كسانیرا كهبا او بودند با خاندانهر یكیبُرد، و در شهرهایحَبْرُونساكنشدند. 4 و مردانیهودا آمده، داود را در آنجا مسحكردند، تا بر خاندانیهودا پادشاهشود. و بهداود خبر داده، گفتند كه«اهلیابیشجِلْعاد بودند كهشاؤلرا دفنكردند.»

5 پسداود قاصداننزد اهلیابیشجِلْعاد فرستاده، بهایشانگفت: «شما از جانبخداوند مباركباشید زیرا كهایناحسانرا بهآقایخود شاؤلنمودید و او را دفنكردید. 6 و الا’نخداوند بهشما احسانو راستیبنماید و مننیز جزایایننیكوییرا بهشما خواهمنمود چونكهاینكار را كردید. 7 و حالدستهایشما قوّیباشد و شما شجاعباشید زیرا آقایشما شاؤلمردهاستو خاندانیهودا نیز مرا بر خود بهپادشاهیمسحنمودند.»

8 اما اَبْنیر بننیر سردار لشكر شاؤل، اِیشْبُوشَتبنشاؤلرا گرفته، او را بهمَحْنایمبُرد. 9 و او را بر جِلْعاد و بر آشوریانو بر یزْرَعِیلو بر افرایمو بر بنیامینو بر تمامیاسرائیلپادشاهساخت.

10 و اِیشْبُوشَتبنشاؤلهنگامیكهبر اسرائیلپادشاهشد چهلسالهبود، و دو سالسلطنتنمود، اما خاندانیهودا، داود را متابعتكردند. 11 و عدد ایامیكهداود در حَبْرُونبر خاندانیهودا سلطنتنمود، هفتسالو ششماهبود.

12 و اَبْنیر بننیر و بندگاناِیشْبُوشَتبنشاؤلاز مَحْنایمبهجِبْعُونبیرونآمدند. 13 و یوآببنصَرُویهو بندگانداود بیرونآمده، نزد بركهجِبْعُونبا آنها ملتقیشدند، و اینانبهاینطرفبركهو آنانبر آنطرفبركهنشستند.

14 و اَبْنیر بهیوآبگفت: «الا’نجوانانبرخیزند و در حضور ما بازیكنند.» یوآبگفت: «برخیزید.»

15 پسبرخاسته، بهشمارهعبور كردند، دوازدهنفر برایبنیامینو برایاِیشْبُوشَتبنشاؤلو دوازدهنفر از بندگانداود. 16 و هر یكاز ایشانسر حریفخود را گرفته، شمشیر خود را در پهلویشزد، پسبا همافتادند. پسآنمكانرا كهدر جِبْعُوناست، حَلْقَتهَصّوُریمنامیدند.

17 و آنروز جنگبسیار سختبود و اَبْنیر و مرداناسرائیلاز حضور بندگانداود منهزمشدند.

18 و سهپسر صَرُویه، یوآبو اَبیشایو عَسائیل، در آنجا بودند، و عسائیلمثلغزالبرّیسبكپا بود. 19 و عسائیل، اَبْنیر را تعاقبكرد و در رفتنبهطرفراستیا چپاز تعاقباَبْنیر انحرافنورزید. 20 و اَبْنیر بهعقبنگریسته، گفت: «آیا تو عَسائیلهستی؟» گفت: «منهستم.»

21 اَبْنیر ویرا گفت: «بهطرفراستیا بهطرفچپخود برگرد و یكیاز جوانانرا گرفته، اسلحۀ او را بردار.» اما عَسائیلنخواستكهاز عقباو انحرافورزد.

22 پساَبْنیر بار دیگر بهعسائیلگفت: «از عقبمنبرگرد. چرا تو را بهزمینبزنم؟ پسچگونهرویخود را نزد برادرتیوآببرافرازم؟»

23 و چوننخواستكهبرگردد، اَبْنیر او را بهمُؤَخَّر نیزۀ خود بهشكمشزد كهسر نیزهاز عقبشبیرونآمد و در آنجا افتاده، در جایشمُرد. و هر كسكهبهمكانافتادنو مُردنعَسائیلرسید، ایستاد.

24 اما یوآبو ابیشای، اَبْنیر را تعاقبكردند و چونایشانبهتَلّ اَمَّهكهبهمقابلجیحدر راهبیابانجِبْعُوناسترسیدند، آفتابفرو رفت. 25 و بنیبنیامینبر عقباَبْنیر جمعشده، یكگروهشدند و بر سر یكتلایستادند.

26 و اَبْنیر یوآبرا صدا زده، گفتكه«آیا شمشیر تا بهابد هلاكسازد؟ آیا نمیدانیكهآخر بهتلخیخواهد انجامید؟ پستا بهكیقومرا امر نمیكنیكهاز تعاقببرادرانخویشبرگردند.»

27 یوآبدر جوابگفت: «بهخدایحی قَسَماگر سخننگفتهبودی، هر آینهقومدر صبحاز تعاقببرادرانخود برمیگشتند.»

28 پسیوآبكَرِنّا نواخته، تمامیقومایستادند و اسرائیلرا باز تعاقبننمودند و دیگر جنگنكردند.

29 و اَبْنیر و كسانش، تمامیآنشبرا از راهعَرَبَهرفته، از اُرْدُنعبور كردند و از تمامییتْرونگذشته، بهمَحْنایمرسیدند.

30 و یوآباز عقباَبْنیر برگشته، تمامیقومرا جمعكرد. و از بندگانداود سوایعسائیلنوزدهنفر مفقود بودند. 31 اما بندگانداود، بنیامینو مردماناَبْنیر را زدند كهاز ایشانسیصد و شصتنفر مردند. 32 و عسائیلرا برداشته، او را در قبر پدرشكهدر بیتلحماست، دفنكردند و یوآبو كسانش، تمامیشبكوچكرده، هنگامطلوعفجر بهحَبْرُونرسیدند.